Wabi sabi

دیشب یه ویدیو جالب دیدم در مورد یه فلسفه ژاپنی به اسم wabi sabi.

این فلسفه میگه زیبایی در بی نقص بودن نیست  بلکه زیبایی در کمبود ها و‌کاستی هاست...

میدونم قبولش یکم سخته ولی وقتی به اطرافمون نگاه کنیم وجود این فلسفه را می بینیم.

مثلا هیچ درختی کاملا  متقارن  نیست ! هر درختی یه خراش هایی داره یه خمی  یه شکستگی ایی 

هر کدوم یه کاستی ایی دارند.

و همینا هست که اونا را زیبا میکنه 

مثلا این درختا




هیچ کدوم بی نقص نیستن زیبایی حقیقی اینه .


برای من قبول این فلسفه هنوز سخته. من یه کمالگرای افراطی ام. برام بی نقص بودن زندگی بیش از حد مهمه. خیلی از شکست ها هم توی زندگیم تا حالا به همین علت بوده.

کمالگرایی برای زندگی بهتر لازمه. توی ذات ما کمالگرایی هست ولی  کمالگرایی مفرط زندگی را سخت و غیر ممکن میکنه. تو کتاب های روانشناسی هم به عنوان عامل اهمال کاری (procrastination ) معرفی شده ! به نظر متناقض میاد ولی درسته. کمالگرایی افراطی باعث میشه هیچ کاریی را نخواهیم شروع کنیم چون میترسیم که به خوبی نتونیم تمومش کنیم یا خیلی کارا را نیمه کاره رها کنیم چون به نتیجه دلخواهمون نرسیم. این طوری هیچ وقت از زندگی راضی نخواهیم بود.

من اینو تو زندگیم دارم لمس میکنم.

مثلا من چند روز پیش قرار بود یه تم تحویل بدم 

ولی چون نمیشد دقیقا اون چیزی که مورد انتظاره ازش در بیاد نمیرفتم سراغش که تمومش کنم و هییی روز ها میگذشت و من هیچ کاری نمیکردم.

تا اینکه دیگه انقدر تحت فشار بودم و  به خودم گفتم اصلا مهم نیست خوب دربیاد فقط انجام بشه و اون موقع بود که تو نصف روز کار را تموم کردم و تحویل دادم.

شاید تنها دلیل اهمال کاری کمالگرایی نباشه ولی یکی از دلایل اصلی هست.


اهان یه هنر ژاپنی به اسم kin tsugi هم الهام گرفته از همین اصله . 

کین سوگی در اصل هنر ترمیم چینی های شکسته هست. ظرف چینی که با این هنر ترمیم میشه دیگه یه ظرف معمولی نیست و از ظرف اول هم ممکنه زیبا تر باشه.

داستانش هم جالبه. یکی از فرماندهان نظامی ژاپن یه ظرف چینی داشته که خیلی بهش علاقه مند بوده ولی این ظرف میشکنه. اون  تصمیم میگره که برای ترمیم ظرف اون را به چین بفرسته. وقتی ظرف بر میگرده میبینه که با بست های زشت آهنی تکه های ظرف بهم وصل شدن. اون از اینکه ظرف این طوری ترمیم شده اصلا خوشش نمیاد و از هنرمندان دربار میخواد که یه راه بهتر برای ترمیم ظرف پیدا کنن. هنرمندا در نهایت تکه های ظرف را با خمیری از موم و طلا بهم میچسبونن. اونا تلاش نمیکنن که ترک ها را مخفی کنن بلکه با گذاشتن خمیر طلا  هر شکستگی را   ارزشمند میدونن و اون ترک را جزئی از یه طرح زیبا میکنن. 


https://youtu.be/lT55_u8URU0




نظرات 6 + ارسال نظر
ناشر مولف چهارشنبه 13 دی 1396 ساعت 16:58 http://khanehfarda.blogsky.com

این عکس رو از داخل دانشگاه گرفتی؟

بله از داخل خوابگاه

113 یکشنبه 10 دی 1396 ساعت 21:15

دانشجوی گرامی،
با توجه به حضور شما در تظاهرات آشوبگرانه ی دیشب در کوی دانشگاه تهران، تمام فعالیت های مجازی شما زیر نظر است. لطفا مراقب سخنان و رفتار خود باشید.

فاطمه یکشنبه 10 دی 1396 ساعت 20:07

ههههه پس توهم ازون ادماااااییی ک تا عصبین دیلیت االلل میکنی

اره

فاطمه شنبه 9 دی 1396 ساعت 10:38

چقدر قشنگ
میگن حفره های زندگی پر نمیشه ،باید یاد بگیری اطرافش رشد کنی ...نمیدونم چ ربطی داشت ولی بدنظرم باید می گفتم :)))
ب دلم نشست واقعا این تفکر
کمالگراییو ضد درصد موافقم ک اینجوریه ، جان هم اینجوریع و خودمم نیز ، یعنی تو دانشگاه چون حس میکردم اول نمیشم پس کلا نمیخوندم

امیدوارم از حالا خوب بخونیم

تایپیست جمعه 8 دی 1396 ساعت 15:46 https://www.typemype.ir

سلام و تقدیم احترام
وب زیبایی دارید.
با آرزوی موفقیت.

آ . د . م جمعه 8 دی 1396 ساعت 15:05 http://1adam.blogsky.com

جالب بود
باید عاقلانه زندگی کرد ن عقلی
در زندگی عاقلانه، احساسات هم جزیی از زندگیست

اوهوم

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد