آینده چی میشه ؟

الان من به مقداری از هدف های قبلیم رسیدم. 

  CSS   HTML  JAVASCRIPT  را یاد گرفتم و توی یه شرکت هم فعلا کارآموزیم تقریبا تموم شده و باید تم بنویسم. کار خیلی ساده ایی نیست تم نوشتن خیلی وقت گیر هست ولی کم کم دستم راه میوفته.

ASP.NET  و SQL  را خیلی سطحی فعلا میدونم و برنامه ام اینه که تا آخر دی روی این دو تا مسلط باشم که بتونم سایت بنویسم و حالا یه مدت هم برای عمیق تر شدن دانشم و تجربه  بزارم. 

قصد ندارم فعلا سربازی برم البته مطمئن نیستم ها ولی ریسک سربازی یکم زیاده ! به نطرم این دو سال ارشد باید زورم را بزنم تا خوب برنامه نویسی و درسهای کامپیوتر را بخونم 

بعد ارشد هم راه اپلای برای دکترا و زمینه زیست برام هست خدا بخواد. 

سربازی را  هم پروژه بگیرم و سریع تر جمع بشه!

و اگه خدا بخواد  بتونم تو این دو سال به مقدار کافی پول جمع کنم 

این  باعث میشه که اگه شرایطم طوری بود که  لازم باشه برم از کارشناسی کامپیوتر بخونم تواناییش را داشته باشم. البته اینطوری تا 30 سالگی دستم بنده  نمیدونم چقدر می صرفه !؟  به نظرم  مثلا بایدکارشناسی را  تو آلمان بخونم که حداقل یه فرصتی هم باشه که با محیط کار اونجا آشنا بشم و... یعنی فقط خود درس مطرح نباشه برام !   قرار باشه ایران بخونم  یکم سخته! یه گزینه دیگه هم هست که ارشد برم CS  که اونم منظقی به نظر میرسد.

خوندن ارشد یه مقداری از وقتم را میگیره و نمیشه وقتم کاملا  رو کامپیوتر  باشه.  ولی فکر کنم ریسکش از سربازی کمتر باشه ! 

الان من یاد اون اشتباه قبلیم میوفتم که یه ترم الکی مرخصی گرفتم و این وقفه به ضررم تموم شد .ممکنه سربازی هم نتونم درس بخونم و به ضررم تموم بشه. 

در ضمن برنامه سربازی یکی از دلایلش این بود که برنامه ایی برای ارشد تو گروه خودمون نداشتم ولی الان به نظرم مهندسی متابولیک ایده خوبی نسبتا هست. 

خیلی دوست دارم که یه آدم خفن بشم .  بتونم کار اقتصادی بکنم. فعلا علایقم را با جدیت پیگیری کنم ببینیم به کجا میرسیم. 

پ ن : یعنی بعد این دو سال اگه بازم تو بیوتک راضی نبودم  سربازی را می پیچونم  و میرم آلمان کامپیوتر میخونم و روی رویاهام و رباتیک کار میکنم. میدونم سنم یکم میره بالا و ۳۰ سالم میشه ! ولی دیگه دکتری را از برنامه هام حذف میکنم   و بعد ارشد میرم وارد بازار کار آلمان  میشم.( البته این مال وقتی هست  که تو این دو سال خوب پول بدست بیارم.)

پ ن  ۲ : نظم و برنامه ریزی خیلی واجبه.

پ ن ۳:نگرانم.نمیدونم چقدر تصمیم درسته .