اینکه چرا تو بیوتک اوضاعم این شد
خب من فکر کنم عامل اصلی اش خودم باشم
من این موارد را اصل میدونم
۱-(و از همه مهم ترش ) شخصیت پشت گوش انداز و دل گنده بودن . مجموعه ایی از رفتار ها شامل بیخیالی بی نظمی و پشت گوش اندار بودن.
اینو خوب یادمه که سال کنکور با اینکه درس هام نسبتا خوب بودن ولی خیلی بی نظم درس میخوندم.بعد که اومدم دانشگاه این شخصیت آسیب زیادی بهم زد . دوم اینکه بی خیالی همیشه خوب نیست . آدم باید جدی باشه . تو مسئله مهمی مثل انتخاب رشته من سرسری عمل کردم. نه مشورت درستی و نه تحقیق و پرس و جو ایی...
۲- آینده نگر نبودن - دید وسیع نداشتن - یه مشکل خیلی بد این بود تو شخصیتم که مشکل های کوچیک‌حالم را خیلی بزرگ میدیدم درحالی نسبت به مسایل اصلی مربوط به آینده بی توجه بودم. مثلا اولای دانشگاه تو گرفتن خوابگاه اذیت شدم و همون مسئله بیشترین ذهن مشغولیم را داشت در حالی که اون بازه حساس که از نتایج انتخاب رشته شوکه بودم ! باید شروع به تحقیق و ... میکردم. این مسئله بعد برای قضیه ازدواج و نرگس هم بود . من فشار های عاطفی حال را خیلی مهم تر از آینده و هدف های زندگیم تلقی کردم و تصمیم گیری اشتباهی کردم.
۳-تا اینجا بیشتر کوتاهی از خودم بوده ولی عوامل محیطی مثل تربیت خانوادگی و یا استادای دانشگاه هم تاثیر گذار بودن .
این اتفاق ها تا حدی باعث شده که آدم پخته تری بشم (شکلک تعریف از خود ) ان شالله از اینجای زندگیم منطقی تر و عاقلانه تر رفتار کنم.
شبیه منی