این پست الهام گرفته از اینجا هست
https://www.youtube.com/watch?v=GRwWt-cFKNY
خیلی موقع ها ما فکر میکنیم اگه دونفر همو دوست دارن باید تا آخر عمرشون با همدیگه بمونن و اگه یه رابطه ایی مثلا چند هفته یا پنج سال یا زمانی بلند تر دووم بیاره و دو نفر از هم جدا بشن اون رابطه رابطه خوبی نبوده و یکی از طرفین یا هر دو یه ایرادی داشتن
اما واقعیتش این نیست میشه طرف مقابلت را از ته قلبت دوست داشته باشی اما دو ماه بیشتر کنارش نتونی بمونی
میشه یه رابطه خوب هم پایانی به جز مرگ داشته باشه
میشه بدونیم که این رابطه کوتاه مدته و قرار نیست تا آخر عمر با هم باشیم اینطوری قدر لحظات را بیشتر میدونیم
اینطوری قدر مهربونی های طرف مقابل را بیشتر میدونیم
خلاصه این باور به خاطر اینه که جامعه به ما القا میکنه که رابطه خوب باید باید به ازدواج ختم بشه و ازدواج خوب ازدواجی هست که تا آخر عمر دووم داشته باشه
ازدواج خیلی خوبی ها داره؛ داشتن فرزندان , کنار هم بودن تو دوران کهن سالی اما همه رابطه ها قرار نیست به ازدواج ختم بشن
آره خیلی موافقم ادم میتونه کسی رو خیلی دوس داشته باشه اما شاید یک هفته هم ارتباطش باشخص طول نکشه اما همچنان طرف رو دوست داشته باشه:)این واقعا درسته
عشق یعنی لحظه های خوب:)
بله :)
خداییش خیلی خوب بود این لحظه های بینمون
یه جایی خوندم این دوست داشتنا مثله باز شدن غنچه میمونه
یه چی مثله گل با همه زیبایی و حقیقتش میتونه کوتاه باشه